Bazı insanlar vardır.
Büyüdükçe büyürler.
Balon gibidirler.
Şiştikçe şişerler.
Yanlarından geçilmez.
Odasına kapı çalmadan girilmez.
Buz gibidirler.
Burunları Kaf Dağına erer.
Zirveye kocaman puntolarla yazılır isimleri.
Ama dağların zirvesi buzlu olur.
..Ve güneş doğduğunda, zirveye yazılan o isimler buz gibi erir, yok olur.
*. *. *
Bazıları da vardır ki, büyüdükçe küçülürler.
Makamla, koltukla, apoletle değil.
İsimleriyle yaşarlar.
Yürekleriyle tanınırlar.
İsimleri gönüllere öyle kazınmıştır ki,
Ne güneş silebilir, ne fırtına, ne boran.
Küçüldükçe büyürler.
*. *. *
Dedim ya bazı insanlar büyüdükçe küçülür.
Apoletle yaşamazlar.
İsimleriyle ve yürekleriyle yaşarlar.
İsmiyle yaşayanlara Selam olsun
*. *. *
Kılcal damarlarına kadar İnsan olan.
O Bazı İnsanlar
Yüreklerde de manşetlerdir.
Örneklerdir
Saygındılar dır
Efsanelerdir.
*.*.*
İnsan bazen sorgulamalı hayatını.
Mesela;
Sadece yaşamak yetiyor mu?
Ya da yaşamak için ne gerekiyor?
Bir söz okumuştum;
“Sadece yaşamak yetmez, dedi Kelebek. Gün ışığı, özgürlük ve küçük bir çiçek de gerek!”
Demiş,
Danimarkalı eşsiz masal ustası
Hans Christian Andersen.
Abdullah Cengiz