YÜREKTEN DUA EDENİN SESİNİ ALLAH DUYAR VE BİRİNE DUYURUR
Dünya’ nın kendi etrafında bir kez dönmesi ile bir günün meydana geldiğini biliyoruz.
Bu süre içinde dünyada yaşanan olayları, doğanları ölenleri, kazananları, kaybedenleri, mutlulukları, huzursuzlukları ve sayamayacağımız yalvarışları yakarışları, duaları asla bilemeyiz.
Bunu bilen gören tek güç Allah’ tır. Kendinizi yalnız hissettiğinizde, gözlerimizi kapatır, bizi duyacağına yürekten inandığımız ALLAH’ tan yardım isteriz.
Herkesin isteğinin dileğinin yeri ve zamanı da farklıdır.
Yürekten edilen bir dua ve duayı duyan bir insanın yaşanmış bir hikayesini sizlere anlatacağım.
Sanıyorum beş yıl önceydi.Bir yaz günü erken saatte Yalova pazarına gittim.
Çünkü, aradığımı ancak erken saatte bulabileceğimi biliyordum.
Pazarın kurulduğu sokağın başından yürümeye başladım.
Tahta tezgahların üstüne örtüler seriliyor, koliler açılıyor, eşyalar özenle yerleştiriliyordu.
Çünkü biraz sonra müşteriler gelecek, herkes evine ekmek götürmek için mallarını satmaya başlayacaktı.
Çevreme bakınırken; iki genç kadın arasında, bu güne kadarunutamadığım bir konuşmaya şahit oldum.
Rengarenk iplerden ördükleri büyük küçük patikleri tezgaha dizmeye çalışıyorlardı.
Birisi ürünleri yerleştirirken diğeri küçük bir taburenin üstüne oturdu.
Sonra da çantasından küçük bir dua kitabı çıkardı.
Arkadaşı:
- Ayşe ne yapıyorsun, tezgahı yerleştirmek için bana yardım etmeyecek misin?
- Önce bu duayı okuyacağım, sonra sana yardım ederim.
- Tezgahı düzenledikten sonra okursun.
- Hayır önce duayı okuyup, Allah’ a yalvaracağım. On beş gündür kayın validem ve ben gece gündüz bu patikleri ördük. Evde yiyecek birşey kalmadı. Bugün bunları satmadan gidersem, çocuklarım aç kalacak.dedi.
Başını eğdi duayı okumaya başladı.
Bu duygulu anı görünce, sağa sola bakıp diğer tezgahlara bakıyormuş gibi yaparak, oyalanmaya başladım. Beş on adım yürüyüp, geri geliyor, duanın bitmesini bekliyordum. Tahminen on dakika sonra, genç kadın duayı bitirip, elini yüzüne sürüp, avuçlarını açtı. Gözlerini kapadığı an gözyaşları yanaklarından süzülmeye başladı. Kitabı kapatıp çantasına koydu.
- Selma , şimdi sana yardım edebilirim.dedi.
Eline ilk patiği alırken yanına yaklaştım.
- Arkadaşın sana seslenirken duydum. Adın Ayşe değil mi?
- Evet Ayşe
- Ettiğin duayı da ALLAH duydu. Bana da duyurdu.
- Ördüğün patiklerin hepsini ben satın alacağım. Sen de evine huzurla döneceksin!
Biraz önce akan gözyaşları yeniden akmaya başladı.
İnanamadı.
Ben ısrarla hepsini alacağımı tekrarladım. Patikleri saydı poşete koydu. Parayı aldıktan sonra, tekrar avuçlarını açıp sesli dua etti.
“Allah’ ım sesimi duydun. Bana yardım ettin. Tüm sıkıntıda olanların da duasını kabul et ! dedi.
Sonra da bana dönüp:
- Allah sizden razı olsun. Benim sıkıntımı duyan Allah,senin de ne sıkıntın, ne derdin varsa duysun.
Birinin ihtiyacı olduğunu duyup, imkanı olduğu halde yardım etmemek duyguların körelmesidir.İnsanı diğer canlılardan ayıran en büyük özellik düşünebilmek ve hissetmektir.
Ben de güzel duyguları hissederek pazar tezgahının önünden ayrıldım.
Allah bizleri duyduklarına, gördüklerine karşı duyarlı insanlardan olmayı nasip etsin.
Edibe Aydın( KAHYA) 27-03-2021