ÇERÇİLİK YAPMAK İSTEYEN URFALI KADINA KOMŞUSU NASIL BİR ÇÖZÜM BULMUŞ
Bu yaşanmış olaydan dolayı sayfa arkadaşlarımdan ERKEKLER ALINMASINLAR
Urfa’ nın köylerinden birinde , ÇERÇİLİK yaparak geçinen YAHYA EMMİ İLE FADİLE DAYZE adında bir karı koca varmış. Çocukları da yokmuş. Öncelikle “ çerçilik” ile ilgili bildiklerimi aktarmak istiyorum. Bu işi yapan kişinin öncelikle bir at ya da eşşeği olması gerekiyor. O yıllarda vasıta olmadığı için, şehir merkezine inmek çok zor muş.Bu nedenle ,incik boncuk, iplik, örğü yünü, tarak , toka, ayna gibi malzemeler köyde yokmuş. Çerçiler bu saydıklarımı ve daha fazlasını eşşeğe yükler, yani “yürüyen dükkan “ gibi köy köy dolaşırlarmış. Bu satışlar çoğu zaman para yerine yumurta, buğday , yağ ile değiştirilirmiş. Çerçilik yapan YAHYA EMMİ hastalanmış. Kısa bir süre sonra da ölmüş. Karısı FADİLE DAYZE ağlamış, üzülmüş. Bu süre içinde evdeki malzemeleri bitmiş. Komşusu ile konuşurken: Kimsem yok. Hiçbir gelirim de yok. Kocamın işini ben yapacağım. Eşeğim ile köyleri dolaşacağım.Komşusu durmuş, sonra da FADİLE DAYZEYİN yüzüne bakmış:
- KIZ FADO AKLI MI YOH BACIM SENİ
ARVAT BAŞIYA KÖYLERE GİDECAHSAN ?
- NASIL EDİM SEN SÖLE
Elese kulağı aç beni eyyi dinle
- YARINDAN TEZİ YOH. GET EŞEĞİ SAT.
EŞEĞİN PARASINDAN SENSİYE ASBAP AL GEYİN SÜSLEN Bİ KOCA BUL. REHETİYE BAH BU SÖZÜMÜ DE KULAĞIYA KÜPE ET
VALLA Bİ KOCA BEŞ EŞEĞE BEDELDİR
Edibe Aydin( kahya) 14/032018