URFA’ DA SINIFIN SOBASINI YAKAMAYINCA ETTİĞİM DUA KABUL OLDU.
Yıl 1966 ,Urfa’ daki ilk görev yerim olan Yakupkalfa İlkokulu’ ndayım. Kış mevsiminin en soğuk günlerini yaşıyoruz. Okul tek katlı, etrafı tamamen açık. Bugünkü gibi ne yalıtım ne çift cam , ne de kalorifer var. Öğrenciler okula gelmeden; okuldaki hizmetliler sınıftaki sobayı yakar, sınıfın köşesindeki kovaya da birkaç parça odun koyardı. Ben çocuklardan önce sınıfa girerdim. Çünkü öğrencilerin sobaya çok yaklaşmamasına dikkat ederdim.Minik elleri ellerimin arasına alıp ısıtmaya çalışırdım.
Bizim evimizde bir kömür, iki de gaz sobası vardı. Kömür sobasını annem yakardı. Bu nedenle hiç soba yakmamıştım. Sobanın nasıl yakıldığını bilmiyordum.
Soğuk günlerden birinde sınıfa girdikten bir süre sonra ,soba söndü. Ne yapacağımı bilmiyordum. Hemen sınıfın kapısını açtım. Sağa sola bakınmaya başladım.Sobayı yakacak bir hizmetlinin beni görmesini ve sobayı yakmasını söyleyecektim.Okulun salonunda, okul müdürü beni sınıfın dışında görünce:
- Hocam! Hayrola neden dışarıdasın? Diye sordu:
Soruya cevabım hazırdı.
- Müdür Bey sınıfın sobası söndü,okul hizmetlisini arıyorum. Sobayı yaksın.Okul müdürü Mehmet Geçgel’ in cevabını aradan geçen bunca yıla ragmen asla unutamadım.
- HOCAM BU NASIL BİR ÇÖZÜM ARAMAK?
BİR GÜN MUTLAKA EVLENECEKSİN. EVİNİN SOBASI SÖNÜNCE SOBAYI YAKMAK İÇİN SOKAKTAN BİRİNİ Mİ ÇAĞIRACAKSIN?
O yıllarda Urfa’ da kaloriferli ev yoktu. Ben sadece adını duymuştum. Buna ragmen cevabım çok içten ve hızlı oldu.
MÜDÜR BEY BEN ALLAH’ TAN KALORİFERLİ EV İSTİYORUM.ALLAH BANA KALORİFERLİ EV VERSİN ÇÜNKÜ BEN SOBA YAKMASINI BİLMİYORUM
Allah dualarımı kabul etti.Hayatım boyunca hiç soba yakmadım. Allah’ tan memleketinde olmayan kaloriferli evimin olmasını o kadar yürekten istemişim ki ; Allah duamı kabul etti. Allah hepimizin meşru dualarını kabul etsin.
Edibe Aydin( Kahya) 28/06/2018