YAVRUM İTLER ELİNDEN EKMEK YEMEZ VE BULUNTU HOCAMIZ
Çocukluk yıllarımızda bazen sokaklardan geçerken annelerin özellikle adam olmayacak erkek çocuklarına aşağıda ki şekilde bağırdıklarını çok duyardık ;
''Oğlum köpekler elinden ekmek yemez'' diye çocuklarını azarlarlardı.
( Tabii bu bizim Urfa şivemize göre de
'';Oğlum eliden itler ekmek yemii ' diye sinirlenerek bağırırlardı..Aslında bu bir beddua değildi.Kendisini düzeltmeyen ve ileride geleceğini iyi görmeyen çocukların anne ve babaların çocuklarının düzeltmesi için bir ikaz mahiyetinde söylenirdi.
Peki bu laf nereden çıkmıştı ? onu açıklayalım ;
Eskiden gece yarıları sokaklara çıkıp bela arayanlar olurdu..
Yine bunun gibi biri gece yarısından sonra sokaklara çıkar ve iyice voltasını attıktan sonra sabah namazına yakın evine dönerdi.Yine bir gün böyle dönerken,,sabah namazına giden değerli alimimiz rahmetli Buluntu hocamız ile karşılaşır ve tabi belalı adam ı içkili de olsa hocayı gördüğün de saygıda kusur etmezmiş.
Rahmetli Buluntu hocamız, gece yarısı bu adam hep böyle gördüğünde üzülürmüş ve bu adamı nasıl düzeltebilirim diye düşünürmüş.
Yine aradan geçen zaman zarfında, Buluntu hocamız sabah namazına giderken yine bu adamla karşılaşmış artık hocamız bunu düzeltebilir miyim diye hemen harekete geçmiş ve bu adamı yanına çağırarak ona şöyle seslenmiş ;
- Evladım, senden bir ricam var'' demiş ve hemen belalı adamda ;
-Emret hocam ne demek .. demiş. Buluntu hoca 'da kendisine
- Yavrum sana biraz para versen şu Sarayönünde ki Çulcu'nun fırınından bu Cuma akşamı ekmek alıp ve orada bulunan köpeklere dağıtıp onların karınlarını doyurabilir misin ? demiş ve hemen adam da ;;
- Tabii hocam ne demek ! emrin olur. deyip hocadan parayı almış
O yıllarda Sarayönünde bir çok kasaplar bulunurdu iki tanesi de şimdiki dondurmacı Zeki'nin yanındaydı.Tabii biri kapandı ve biri duruyor.
Ve adam Perşembe günü akşamı Sarayönünde ki Çulcu'nun fırınına giderek ekmek alıp ve bunları orada bulunan sahipsiz köpeklere dağıtmaya başlar. Ama birde ne görsün ! köpekler başkalarının attıkları ekmekleri kapış kapış yerken kendisinin attığı ekmekleri yemiyorlar vede attığı ekmeklerden de kaçıyorlarmış..Bu olay çok zoruna gitmiş ve eve dönüp üzüntüsünden sabaha kadar yatmamış.ve ;
'' Acaba bu köpekler neden benim özellikle attığım ekmekleri yemezken,başka kişilerin attığı ekmekleri kapış kapış yediler ? diye. .
Artık dayanamaz bu olayı yakınlarına da anlatır. Onlarda ;
- Git bunu Buluntu hocamız ile görüş ve olayı anlat. Derler.ve bu adam da ı sırf bu olayı anlatmak için Sabah namazına yakın Buluntu hocamızın yolunda onu bekler. Buluntu hocamız ile karşılaştıklarında, başlamış durumu anlatmaya ;
- Hocam, bana verdiğiniz para ile Cuma akşamı ekmek aldım ve köpeklere dağıttım, ama hiç biri benim attığım ekmekleri yemediği gibi attığım ekmeklerden de hep kaçıyorlardı. başka kişilerin attığı ekmekleri de kapış kapış yiyorlardı.Bu olay beni çok üzdü hocam ! Der.. Buluntu hoca da kendisine ;
- Yine sana para vereyim fırından yine ekmek al, köpeklere dağıt, ve yalnız dağıtırken de şunu da söylemeyi unutma !;
''Bu attığım ekmekleri Buluntu hocamız yesinler dedi '' Dersin..
Yine bir Cuma akşamı fırına gider ekmek alır bunları köpeklere dağıtırken hocanın da kendisine söylediğini köpeklere der. ve attığı ekmeklere köpekler hemen koşarak gelirler ve kapış kapış iştahlı yerler.
O anda adam kafası iyice ayılır. Hatanın kendisinde olduğunu anlar evine giderek ağlamaya başlar ve '' Ben neymişim ? demek ki suç bendeymiş ''der.ve kendini düzeltmeye karar verir.Bundan sonra ki yıllarda ailenin ve çevrenin etkisi ile tövbe ederek kendisini düzeltir.
Bu olay Urfa'da duyulur. ve yaramaz çocuklarına veya adam olmayacak yakınlarına kızan ,büyüklerimiz bunu söylemeye başlarlar.
-Kendini düzelt yoksa itler elinden ekmek yemez'' diye uyarırlardı.
Çocukluğumuzda hep duyduğumuz bu söz daha sonraki yıllarda unutuldu.
Rabbim bütün çocuklarımıza zihin açıklığı versin. ve bu günümüzün zor şartlarında Allah yardımcıları olsun.
Nuri Yeşilnacar
10.08. 2019