Onlar...
Onlar, gönlümüzde destan, şivan, ağıt oldular...
Onlar, yerli enerjinin daha fazla kullanımını, döviz kaybına bir nebze destek olmak için yerin 300 m altinda idi...
Onlar, ailelerine helal lokma için risk alıp kazma sallıyordu...
Onlar, korkusuz du, onlar kömür gibi kara gözleriyle karanlığa yürüyerek kömürün içinde beyaz buğday arıyordu...
Onlar, annelerine bu pazar uğrayıp ikramda bulunup, "Anne bana duâ et" diyecekti...
Onlar, eş ve çocuklarına daha iyi bir yaşam için aslan pençesi ile kömürü buluyordu...
Onlar, işini severek yapan, işten kaçmayan, kömür tozunu ekmeğe katık eden yigitlerdi...
Onlar, kizilelma'yı yer altında arayan kömürün kölesiydiler...
Onlar, Yüce Âllah'a sığınıp işe gidip geliyorlardı...
Onlar, bizim yüz akımız, aşkımız, gardaşımız...
Ruhları şâd olsun inşallah.
Sıtkı Aloğlu