URFA HİKAYELERI
AKBALIK-2
-Oğlım, dengızde hiç biy balığa benzemeyen biy balıx varmış. Bu balığı tutıp cavanda Döger, bundan yapılan merhemden gözlerime sürersem derhal görecaxmışam. Fermanımdır bı balığı tutsunlar, tutanlara hediyeler verecağımı ahalime dellallar duyursın. Bını duyan şehzade;
-Başım gözım üstüne babo hemen gidiyem. Demış. Şehzade memleketın dört biy terefına dellallar göndermış. Dervışın söledığını herkese sölemışler. Xaberı alan ahaliçox sevınmış. Padışahlarının gözı açılacax dêye bayram yapmışlar. Hem padışahlarının gözı açılacax dêye, hem de balığı tutan baxşış verılecax dêye herkes işe koyılmış. Dengızlerı efıntefın etmışler. Gece gündız dengızden çıxmamışlar, ama biy türlı aradıxları balığı tutamamışlar. Bı durıma çox üzılmışlar. Çox sevdıxları padışahlarının gözler açılmıyacax dêye otırıp şivan etmışlar. Bını duyan padışah;
-Allah büyüktür. Allahın dedığı olır. Allah bıza Xızır êleselamı yolladığı kımın belığı da gönderır elbet, demış.
Herkes tam umıdını kesmışken, biy sebbeh ixtiyar biy balıxçı, “bismillah” deyıp ehlının rızkını kazamnax üçın ağını deryaya atıp, biy süre soyra çekmş. Bi de ne görsın, tuttuğı balıxların arasında pendır kımın beyaz biy balıxı görmış. Bı balıx êle gözel biy balıxmış kı, gözellığından ixtiyar balıxçının aklını başından almış. Balıxçı hemen gıdıp şahzedi bulup, muştıyı vermış.Şehzade balığı görenençin, gözlerı büllıh büllıh açılmış. Ağzı açıxta kalmış şörıgı axmış. Nasıl axmasın kı, balığın biy rengı var ayın on beşı kımın parıl parıl parliy. Gözlerı aynan güneş kımın. Şahzede, balığın bulındığına sevınsın mı üzülsın mı bılemedı. Bı gözel heyvanı nasıl cavanda dögecaxtı? Kara kara düşınmağa başladı. Sonında kararını verdı. “ Babam bı yaşına keder görmedı de noldı, bı seêtten soyra görse nolacax, görmese nolacax. Yazıx degıl mı bı gözel hayvana” deyıp, götırır balığı herahmana kıvêdır. Balığ suya bıraxılanançin, sevınerax başını sudan çıxadıp şehzadeye gülmış, soyrada herahmanın serın sularına tumup, gözden kaybolmuş. Padişah oğlı balığı getırecax dêye sabırsızlıxla bekliken, oğlının elı boş döndığını duyanançin gezebe gelıp;
- Demex balıx benden kıymetl ha, bından soyra görsem nolacaxmış ha. Defol karşımdan, seniy kımın evlâdım yox artık. Deyıp, huzırından sürmış. Bına çox üzılan şehzade, yanına biy xızmetlı, birez de altın alıp, saraydan ayrılır, gurbet êllerına düşerler. Biy müddet yol alırlar, dağları tepelerı aşarlar. Bele Edene gibi sulax biy yere gelirler. Biy solıx otırıp dinlenırler. Şehzade dinlenırken xızmetlıde sıfriy serır, imegı hazırlar, şahzede sıfrıya otır, êdetı oldığı üzere xızmtlıyı de sıfrıya çağırır;
-Sen de gel, der. Xızmetlı de dünegınden hazırmış kımın heme sıfrıya çökmüş. Şehzade içinden kızmış “Biy buyrımın üç êvallahı vardır, bêle xızmetlı mı olır” demış gendı gendıne. Şehzade bêle herkese buyır eder ama kımsenın de sıfry otırmağını istemezmış. Hizmetlısı biy türlı bını aynamamış, sonında xızmetlısının heftalığını verıp, işte çıxatmış. Yola yalavız başına revan olır. Geçtığı kövlerde, şeherlerde gendı gendıne biy xızmetlı de arimış, ama göynıne göre bitene bulamamış. Bêle Esenkulı kımın biy kövden çıxıpı biy cığara içimı kadere getmıştı kı, arxasından birı kaça kaça gelıp;
-Duydım kı, gendı gendıye biy xızmetlı gezimışsen ben yanida çalışmax istiyem. Demış. Şehzade adama baxmış bêle Kız Mıço kımın uzun boylı, yakışıxlı biy adam. Çalışkan, efendı birine benziy. Dılı de şeker kımın datlı birı. Xızmetlı olarax almış yanına. “Seni adiy ne” demış şehzade. Adam “Adım Ağbalıx (beyaz balık) ağam” demiş.
Arksı yarın
Bekir Urfalı