BİR MAZLUM HİKÂYESİ
Yarısı yırtık resim, yarı kayıp bîçare
Ceylanın yarasına arıyorum bir çare.
Sapan taşı yemişim can çekişir hevesim
Dikenli yollarında tükendi son nefesim.
Yolum yokuş yukarı dizimin yok dermanı
Hangi rüzgâr dağıtır başımdaki gümanı.
Elimde tahta bavul, önümde yollar uzar
Tut elimden ey umut gör ki kader ne yazar.
Kara trene verip gençliğimi gönderdim
Sevdiğimden hediye taşınmaz benim derdim.
Bir mazlum hikâyesi bunu kuşlar dinlesin
Varsın mezar başımda kör baykuşlar inlesin.
Bekir Urfalı