Hatice Hanım aynen böyle yaz: “Hz. Ebûbekir bizim hayatımıza ulaşamaz. Gelsin internet çağında bir Ebûbekir Sıddık olsun göreyim onu…” “…elli çarpı Hz. Ebûbekirlik imkânım var benim.” “(sahâbe) erişilmez insanlar değil. Erişilmeyen tek şey Nübüvvet makamıdır… (Nurettin Yıldız, Bir derginin kendisiyle yaptığı röportaj esnasında) İslam sadece Ömer (r.a.)’e veya sadece Ali (r.a.)’e teslim edilseydi, yani onlar Bedir ashabıyla istişare etmeseydi İslam, Resulullah (s.a.v.)’in emanet ettiği gibi taşınamazdı bu tarafa. Ömer’in kapasitesi o kapasite değildir, Ebubekir’in kapasitesi o kapasite değildir…İbn Teymiyye: Hazret-i Ali, Ebu Cehil’in kızını istemiş ve ölünceye kadar onu severek unutmamıştır, İbn Teymiyye (Hz.) Osman malı severdi. demiş ve ona zındıklık isnad etmiştir. (Bera’atü’l-Eş’ariyyin min Akaidi’l-Muhâlifin, s.410.) İbni Teymiyye, bazan Hz. Ali’yi küçük düşürmüş, ifrat ve teşeddüde düşmüştür. (İbn Hacer, Lisân) Kadir Mısıroğlu: Hz. Osman (r.a.) için “Yapamadı işte. Beceremedi hilafeti. Hz. Ömer gibi olamadı. Onun kurulu düzenini bile bozdu, Akrabalarını kayırdı. Ben şuna şaşıyorum ki, Hz. Osman’a itiraz edenler Hz. Ali için susuyor. Ben gerçekleri söylemek zorundayım. Hz. Osman şehid edilirken Hz. Ali Umre yapıyordu. Yakıştı mı Allah’ın arslanına… Abdullah b. Sebe’in adamlarını öldürdükten sonra Hz. Ali onların cesetlerini yakmıştır. İslam hukukunda bu haramdır. İdarecilik başka bir şeydir. Hz. Ali idarecilik vasfında zayıftır. Hilafeti boyunca hiç bir yeri hatta bir köyü bile fethedememiştir…. ASHÂB-I KİRÂM’IN DİNDEKİ YERİ Ashâb-ı kiramı tenkit ya da reddedenlerin esasta problemleri Hz. Resûlulah (s.a.v.)’ladır. Ne var ki O’nu reddetmekle, bütünüyle İslâm’dan dışlanmalarına neden olacağını bildiklerinden, sünneti tebliğ eden ilk kuşakla hesaplaşmaya kalkışmaktadırlar. Kurtuluşa eren topluluktan olabilmek için Ashâb’dan hiç birine dil uzatmamalı, sevgi ve saygısızlıkta bulunmamalıdır. Nitekim Ebû Alî Dekkak (r.h.) buyurdu ki: Her insanın üçyüz altmış damarı vardır. Eğer üçyüz ellidokuz damarı Peygamber (s.a.v.) Efendimizin Ashâb-ı kirâmına muhabbet, bir tanesi Peygamberimiz (s.a.v.)’in Ashâbından birine düşmanlık, sevgisizlik üzere bulunsa, ölüm zamanında emir’ gelir ve canını o bir damardan alırlar. Bunun bozukluğu sebebi ile dünyâdan îmansız gider. Mustafa Çiçekli Bunu beğen:Beğen Yükleniyor...